Yeni bir şehrin yeni sokaklarında, eski bir beni taşıyor bavulum ardımsıra. Her geçtiğim yolda adımlarımı bırakıyorum. Masaldaki gibi...Karışsa da, silse de rüzgar ayak izlerimi kaybolmuyorum. Pusulam olmuş aşkın. Yüreğimdeki yüzün haritam. Gittiğim her şehir beni sana çıkartıyor. Ben her yeni şehirde yine seni buluyorum.
Yeni bir şehrin yeni sokaklarında hiç yaşayamayacağım bir hayatın izinden kaçıyorum. Geçtiğim her yol seni soruyor bana. Sustuğum her sokak yolu saklıyor. Ve ben her köşebaşında beni durduran zamana, sensiz harcadığım günlerin hesabını veriyorum. Adını andığım an geçmişe dönüyor bütün takvimler. Ben her yeni şehirde yine seni yaşıyorum.
Yeni bir şehrin yeni sokaklarında adını saklayarak geçiyorum da kendi içimden. Şehirlerin bile bilmediği yangınlar taşıyorum. İçimdeki yalnızlık çiçekleri ebedi. Zehirli. Üzmemek için o güzel yüreğini, seni en çok kendimden sakınıyorum. Saklıyorum. Bu gidişlerin hepsi yalan oysa. Her şehir seninle eskiyip sana benziyor. Yaşadığın yer oluyor sonra. Sen oluyor. Ben her yeni şehirde yine sana geliyorum.
Sonsuz sevdiğim. Hayat izim. Ne güzelsin oysa içimde bir bilsen. Bil ki sadece kendime bu sitem. Ben çöl iklimine mahkum. Sen kırılgan bir su perisi. Solmasın diye o gülüşün senin için her sabah, kendi yüreğimde yağmur duasına çıkıyorum.
Yine bir şehir.
Yeni bir şehir.
Hep aynı ben.
Her zaman sen.
Bu suskunlukların yalanı çok.
Ama en büyük yalanı kendine söylüyor yüreğim.
Varlığını kaybetmemek için
Yokluğunla yaşıyorum.
Yokluğunu taşıyorum.
Görsel: Salvador Dali
Yeni bir şehrin yeni sokaklarında hiç yaşayamayacağım bir hayatın izinden kaçıyorum. Geçtiğim her yol seni soruyor bana. Sustuğum her sokak yolu saklıyor. Ve ben her köşebaşında beni durduran zamana, sensiz harcadığım günlerin hesabını veriyorum. Adını andığım an geçmişe dönüyor bütün takvimler. Ben her yeni şehirde yine seni yaşıyorum.
Yeni bir şehrin yeni sokaklarında adını saklayarak geçiyorum da kendi içimden. Şehirlerin bile bilmediği yangınlar taşıyorum. İçimdeki yalnızlık çiçekleri ebedi. Zehirli. Üzmemek için o güzel yüreğini, seni en çok kendimden sakınıyorum. Saklıyorum. Bu gidişlerin hepsi yalan oysa. Her şehir seninle eskiyip sana benziyor. Yaşadığın yer oluyor sonra. Sen oluyor. Ben her yeni şehirde yine sana geliyorum.
Sonsuz sevdiğim. Hayat izim. Ne güzelsin oysa içimde bir bilsen. Bil ki sadece kendime bu sitem. Ben çöl iklimine mahkum. Sen kırılgan bir su perisi. Solmasın diye o gülüşün senin için her sabah, kendi yüreğimde yağmur duasına çıkıyorum.
Yine bir şehir.
Yeni bir şehir.
Hep aynı ben.
Her zaman sen.
Bu suskunlukların yalanı çok.
Ama en büyük yalanı kendine söylüyor yüreğim.
Varlığını kaybetmemek için
Yokluğunla yaşıyorum.
Yokluğunu taşıyorum.
Görsel: Salvador Dali