Pages

KELEBEĞİN ÖMRÜ

24.07.2008
Gözün görmediği mekanlardayım. Sözün terk edildiği susmalarda. Zamansız. Gözden ve sözden uzak, hayatın üzerinde bir ip cambazıyım şimdi. Yürüme gayretindeyim. Düşeceğim yer açık seçik.

Zamanın denk geldiği ilk arada soruyorum da içimdeki falcıya. Bir kelebeğin ömrüne bağlanıp kalmış senin düşlerin diyor. Kelebeğin ölüsünü koyuyor avuçlarıma. Artık gerçeğe aç gözlerini...

Yüreğimde görülmemiş kabusların kasılmaları. Düşlerim gerçeğe yansımıyor. Gerçek, kelebeğin katili. Köşebaşında düşmemi bekliyor.

Alıyor ipin üzerinden, bir tren vagonuna bindiriyor beni hayat. Artık gerçeğe dönme vakti geldi, diyor. Biletim önceden kesilmiş. Seçmediğim bir yolculuk bu. İçimin almadığı. Başladığım istasyona gönderiliyorum. Hiç gitmemişim gibi. Bilmemişim gibi yaşadıklarımı. Hiç sinmemişim gibi içine yüreğinin...

Ağır ağır giderken bir tren vagonunda şimdi, bir kelebeğin ölüsünü tutuyorum avuçlarımın arasında. Atmaya kıyamadığım. Kırılan kanatlarına sığınıyor tüm haykırışlarım. Acaba farkında mıydı diye düşünüyorum güzelliğinin ve bu kısacık ömrüne sığdırılan tüm yaşanmışlığın...


Resim: http://www.resimcity.com/cat122.htm

26 sayfa ekleyen:

AŞK... dedi ki...

farkında değildir kısacık o günde :/

Rüyacı dedi ki...

Farkındadırr farkında. Kozası sihirlidir buda böyle biline.

Adsız dedi ki...

Bence farkındadır.. Farkında olmayanlar insanlardır....

akilliigne dedi ki...

O(Kelebek),canlı olarak ömrü hayatında yapacağını yaptı başlangıcı çok sancılı oldu ama sonu güzeldi ya biz insanlar evreninin en üstün canlıları olan insan ne kadarını yaptık bizim de başlangıcımız sancılı ama sonumuz kelebek kadar güzel olmuyor bunun farkında olmak buysa fark bu değil farak hercanlıya bahşedilen hayat ve haytın içindeki nimetlerdir biz acaba insan olarak bunların farkındamıyız?
tebrikler güzel biryazıydı.
sevgileirmle

siminya dedi ki...

Bazı bloglar müslüm baba dinlememe ve kafayı biryerlere çakmama neden oluyor... aşk, acı, ayrılık, elem duygularına bazen ihtiyacımız olur hep lay lay lom olmamalı.Bloğunuzda böyle şeyler geldi aklıma ne kadar anlamlı bilmiyorum belki alakasızdır size göre... ama geldi işte, sevgiler

Adsız dedi ki...

Ömrü bir gün olmasına rağmen yine de vermeyi bildi o kelebek insanoğlunun aksine...Ellerime bıraktığı simleri hatıra kaldı bana...1 günlük ömrü olan bir kelebek bile biliyorda en değerli şeyini paylaşmayı biz bilmiyoruz ne yazık ki...Ya bizim de ömrümüz bir gün olsaydı...Neler sığdırırdık acaba?

Rüyacı dedi ki...

@maviye yolculuk; Sözlerinin altına el basıyorum diyorum ve başkaca bir şey söylemiyorum.
Çok yaşa sen emi :-)

Adsız dedi ki...

hayat beni her çağırdığında kapıda bekletiyorum onu uzun uzadıya... yakındır yine kapıma dayanması...Artık kovacak gücüm de kalmadı..düşünecek kelebeğim de...
Güzel yazıların için tebrik,bloğuma yazdığın güzel yorumların için de teşekkür ederim:)

Adsız dedi ki...

farkında olmaz mı? farkına varamayan bir insanoğlu kaldı zaten. ağaçlar da farkında, martılar da. herşey düzen içinde, doğanın vahşiliğinin bile bir ahengi ve güzelliği var.
bir tek biz bi garibiz. kimbilir küçükken yetişkinlerin hayallerimizi öldürmelerine izin verdiğimiz içindir belki de.

Adsız dedi ki...

Bence onun farkında olması önemli değil! Bizim onun farkında olmamız da yeterli! Hem her kelebek farkında olunulmaısnı ister mi ki? Bazen farkında olunmakta bize acı verir, kelebğin umrunda olmaz! Ne biliyim saçmaladım mı yoksa? :)

beenmaya dedi ki...

@forewell: bana da çoğu zaman öyle geliyor amma ya değilse...teşekkürler...

@rüyacı: o kozanın içindeki ve dışındaki sihiri sadece kendi görüyor ve biliyor olmalı belki de...sağolasın...

@fikirkutusu: bizim başta kendimiz olmak üzere hiçbirşeyin farkında olmadığımıza kesinlikle katılıyorum...teşekkürler...

@akıllıiğne: teşekkür ederim bu güzel yorum için. sadece bence biz hiçbir şeyin farkında değiliz zaman zaman fareder gibi olsak da tam olarak beceremiyoruz diye eklemek istiyorum. sevgiler...

@siminya: :)) teşekkürler sevgili siminya...(cevabımı sana yorumumla vermiştim zaten :))

beenmaya dedi ki...

@maviye yolculuk: valla hiçbir şey diyemiyorum bu güzel yorum üzerine. çok haklısın. sağolasın. sevgiler...

@rüyacı: bence de çok yaşasın :))

@kayganzemin: hayatı öyle çok kapıda bekletiyoruz ki...ve sonra da çekip gidiyor. ya bir gün geri gelmezse...teşekkürler benden...sevgiler...

@arzu: çok doğru Arzu...bir parça bile farkında olsak en başta kendimize sahip çıkardık öyle değil mi...sevgiler...

@zehirliörümcek: saçmalamak mı? aslında öyle güzel şeyler söyledin ki...farkında olmak çoğu zaman acı veriyor bizlere. belki de bu yüzden farkında olmamayı tercih ediyor bilinçaltımız bakmayı ama görmemeyi kimbilir...teşekkürler sevgiler...

sufi dedi ki...

Düşler mi gerçek, gerçekler mi düş?Bu iki gözle gördüğümüz TEK.Ölüler mi diri diriler mi ölü tartışılır değil mi?Yazıların çok güzel devam ederse mesajların daha da güzel olur.Sevgiyle çoğal.

beenmaya dedi ki...

@sufi: incecik bir ipin üzerindeyiz aslında. uykuyla uyanıklık, hayatla ölüm, düşle gerçek arasında...bir yanımız hep adım atamadığımız diğer yanda kalıyor...hoş ziyaretin ve güzel yorumun için teşekkürler...sevgiler...

ilham perisi dedi ki...

Kırılan kanatlarına sığınıyor tüm haykırışlarım.
Kelebek kendisinin ne olduğunun farkında olsa bile bazen farketmeden yaşamak zorunda kalır,kalırız ,zorunda bırakılırız..
Tebrik ederim sürükledi...

beenmaya dedi ki...

@ilham perisi: ya da öyleymiş gibi yaparız sırf canımız daha az acısın diye...teşekkürler. sevgiyle...

vili dedi ki...

"Güzelliği hala yazılıyorsa senin satırlarında..değerlidir " demek geldi içimden..

beenmaya dedi ki...

@vili: yansıtabildiysem ne mutlu bana. ama bir de görebilmek vardır yansıyanı, olanı, yaşamın kendisini senin yaptığın gibi...teşekkürler sevgiler...

Adsız dedi ki...

yazındaki içtenlik hissediliyor. Ama duyguların birbirine karıştığı zaman duyguları ifade den kelimelerde birbirine karışır.Böyle yazılarda 3-5 paragrafa kadar karıştırmaya başlarsın herşeyi. Bence duygularını daha yalın ve sıra takip ederek ifade edersen anlatım gücünede oluaşırsın. eline sağlık

beenmaya dedi ki...

@ercani: teşekkür ederim önerini için.dikkate alınacaktır. sevgiler...

ayseyyide dedi ki...

Çok güzel yazmışsınız .. ve maviye yolculuk çok haklı.. Kıymetini bilemiyoruz hiç bir şeyin.. Bu yüzden kim bilir belki de kelebek kısacık ömründe insanlara baktığında için için acıyordur bize..

beenmaya dedi ki...

@ayşe: bilemediğimiz için de bu kadar üstünkörü gelişigüzel yaşayıp harcamıyor muyuz zaten hayatı, zamanı...teşekkürler servgili Ayşe...

7.oda dedi ki...

bi söz geldi şimdi aklıma..
hatırlamıyorum nereden bildiğimi bu sözü..
önemli olan trenin son istasyonu değil, senin hangi istasyonda ineceğindir..
ben de uydurmuş olabilirim bak şimdi bu sözü bilemedim :))

beenmaya dedi ki...

@7.oda: eğer sen uydurduysan vallaha güzel uydurmuşsun :))

bu arada hani ne zaman yazıcaksın sen yaaa...

nox dedi ki...

farkındaydı kelebek
güzelliğine
ve
önce tırtıl
sonra kelebek
sonra sen
sonra güneşli ılık bir bahar öğlesinde uykudan uyanmış güzel bir düş oldu, kelebek yeniden kanatlandı,yeniden tırtıl oldu,yeniden koza,yeniden doğa...

beenmaya dedi ki...

@beyazmavi: hep yine
hep yeni
hep yeniden...