Bir kapı eşiğinde bekliyordu, herhangi bir mevsimden kalma geçmiş zaman sözleriydi kendine yinelediği, eksik birşeyler vardı hareketlerinde, bir yarımlık, bir aksaklık, sanki uzatıp da elini kapatamadığı, adını koyamadığı bir yaşamdan üzerine hep hüzün, hep acı, hep yalnızlık esiyordu.
Üşüyen yüzüne baktım uzun uzun, ama okuyamadım zamanı. Ne bir kelimesine eklenebildim geçmişinin, ne de varlığım şimdiye değebildi, kendime bile yabancı kalıverdim bir anda, oysa o üzerine sinmiş eski zaman kokusu, hatırlayamayacağım uzun yollardan, yüzleşemeyeceğim anlardan, dile dökemeyeceğim hatalardan, çok uzaklardan geliyordu.
Hem herkesi andırıyordu, koca bir kalabalıktı kendini bile zor taşıyan, hepimizden bir parça vardı içinde, bir bakış, bir ses, bir yüz, bir iz, hem de bana, sana, ona, ardımda bıraktıklarıma, eski bir fotoğraf karesine, belleğin sakladığı pek çok ana, henüz düşlenmemiş bir yüze, hiç varılmamış bir zamana, hiçbirimize, hiç kimseye benzemiyordu.
Neden sonra farketti baktığımı. Gülümsedi. “Rüzgarın esmesini bekliyor şimdi yüreğim” dedi, belli belirsiz bir sesle. Bir aynanın karşısında kendi kendine konuşur gibiydi, zaman akmıyordu.
“Geçmişim, içimin denizinde can çekişen bir balık gibi, çekip de almalı, kurtarmalı onu artık. Alıp, aklımın kıyısından, anılarla beslediğim bir ömrün okyanusuna salmalı...”
*Görsel: Deviantart
13 yorum:
rüzgarın esmesini bekliyor şimdi yüreğim
inanır mısın bu satırı okurken burnuma belli belirsiz bir parfüm kokusu geldi. sanki rüzgar getirdi onu burnuma ama bir an ürperdim.
belki de onun kalbine esen rüzgarlardır.
ve bu yazı da çok güzel çok anlamlı.
Kalemine sağlık, çok beğendim. Takip listeme aldım :) Başarılar diliyorum beenmaya :)
ben de memento mori gibi "rüzgarın esmesini bekliyor şimdi yüreğim." cümlesine takıldım daha çok. Garip bir huzur mu verdi bana ne?
Salmalı be Maya'm. Gitmek geldi yine içimden bak.
ruzgara salinmak istiyorum son zamanlarda esip gecsin essin icimdekileri...
İnsan bir geçmişiyle, bi de kendisiyle barıştığında sıkıcı biri olur. ve sıkıcı birinin ne kendine ne de geçmişine bi hayır olmaz.
@memento mori: bu yazıma gelen ilk yorum ya da diğer adıyla asıl adıyla şansım ve ışığım...
bu rüzgar ve burnuna gelen parfüm kokusu sakın bunların habercisi olmasın?
:)))
@Nevin Akça: hoş geldin ve teşekkürler sevgili Nevin Akça :)))
@cem: o huzur hep koksun burnumuza, tenimize değsin, gözlerimize dolup yüreğimize işlesin dilerim...
@Parpali: sana gitme demeyeceğim ama gitme Lavinia...
@memento mori: evet ya ve ben hala yazmadım :)))))
@Pilli Petro: arada bir bırakmak lazım içimizdekileri rüzgara...
@Efrasiyab: ama aynı insan her ikisiyle de sürekli kavgalı olduğunda huzursuz da olur be Efrasiyap...yok mu bunun ortası?
Yorum Gönder