Seni görmeden nasıl yaşanır bilmiyorum. Bilmeden yaşayıp gittiğim, es geçtiğim, görmezden geldiğim o kadar çok şey var ki etrafımda sözünü bile etmediğim, ama seni görmeden nasıl yaşanır gerçekten bilmiyorum. Sesini duymadan, dokunmadan yüzüne, ellerini hissetmeden, seninle herhangi bir şey hakkında tek bir kelime bile etmeden…Geçerken uğramış olsa zaman. Kendi hızından kendi başı dönmüş olsa, bir nefeslik mola istese, gelip oturuverse yanımıza tam da biz en güzel halimize bürünmüşken. Konuşmaya başlasak oradan buradan derken derin, koyu bir sohbetin içinde bulsak kendimizi, hiç bitmese istesek, zaman bile kendinden geçse, kendinin nasıl geçtiğini anlayamadan hem de…Sonra kalkıverse aniden, biz kalsın diye bakarken o bırakması gereken anılardan, yaşanması gereken bu anlardan, varılması gereken yarınlardan bahsetse, dur diyemesek, durursa eğer yaşamın durup da kalacağı, bir daha atmayacağı yürekleri, kendini gizleyenleri, her adımı izleyenleri, yolunu gözleyenleri düşünüp de susuversek sorgusuz sualsiz. Giderken bir parça bıraksa kendinden, unutmuş gibi yapsa, seslenmeyip ardından unuttuğunu varsaysak bizde. Ve biz hep o en güzel halimizle kalsak,unutulan ama unutmadığımız o anda, zamanda, hayatta, kendimizde, birbirimizde…
Seni görmeden nasıl yaşanır bilmiyorum. Bilmeden yaşıyorum ya bende zaten kaç zamandır kör sağır dilsiz. Belleğimde en son bende olduğun zamanların anıları…Kırık dökük bir geçmişin izlerini saklıyorum yüreğimde, bir gölgenin yarım yamalak adımlarını taşıyorum. Yaşıyorum. Senden sonra hayat, ağır aksak, el yordamı…
Resim: loadtr.com
38 yorum:
Ya da zaman hiç olmasa...Hoş yok ya...Olmayan bir şey için bunca dize, bunca ağıt...Ne kadar ironik değil mi?
Tüm bu ağıt, zamana, zamanın götürdüklerine veya getirdiklerine de olsa Şimdi, şu an, şu anın içinde aslında hepsi var..
ben en çok zamanın bizi eksiltmesini sevmiyorum..."zaman herşeyin ilacı" derler ya,yalan...sadece eksiliyoruz ,iyi gelmesi bundan...
Ne güzel yazmışsın yine. Tamda bana uygun bazı sözleri.Bende diyorum ki;
Seni görmeden nasıl yaşanır bilmiyorum...
insan bazen yapılamaz sandığı şeyleri öyle güzel de yapıyo ki, bi zaman sonra yapılamaz sanılanlar,zorlanırım denilenler yaşamın kendisi oluyo..
zaman her derde deva dedikleri böyle bişey olsa gerek.ne de olsa unutulmayan kişi, unutulmayan yaşanmışlık yok beenmaya :))
Ahh özlem, ahh yalnızlık...
Evet özlem acıtıyor insanın canını ama umut etmeyi, hayal kurmayı da öğretiyor insana. Özlediğin, kendini yalnız hissettiğin her an kavuşmanın hayali ve umudu da vardır beraberdine ;)
yine utanmaz arlanmaz yazılar yazıp neşretmişin.. bu ne yaa..
benden bahsediyosun dimi, hani "Seni görmeden nasıl yaşanır bilmiyorum." falan derken :)) ??
zor , zorr.. ben de bilirim, kendimi aynadan görmeden yaşamanın ne kadar zor olduğunu.. zaten gördüğüm en sık kişi o yansıyan benim..(yalnızlık) [ay ne kadar dramatik oldu dimi, hihi]
cok, cok guzel bir yazı olmus..
Zaman nasıl hiç olmasa?Gelip giden bir zaman yok tabii.Bir tek zaman var o da şu an diyor bilgeler.Geçmiş gitmiş ve gelecek te şu anın içindeymiş Bir de biz bu gerçeğin fehmine varsak. Ne güzel olacak değil mi?
erken davranmışsın,oysa yazdığın yoruma cavaben hiç zahmet etme yazdım ben demiştim:))Yazı hazırdaydı yayınlayıp yayınlamama konusunda kararsızdım:))İçinden bir cümleyi yazim:''Zaman akmayı bıraktı, kare kare bu anın fotoğraflarını çekti. O yanağıma elini koydu. Ben dağıldım. Zamana yalvardım;dinlemedi.Bu kadar kıyak yeter deyip, çekti gitti.Güzel olanı yanına alarak.''
Aslında ,en yalnız en kimsesiz en farkedilmeyen zaman sanırım, bu sohbetine sevinmiştir:))
"Kırık dökük bir geçmişin izlerini saklıyorum yüreğimde, bir gölgenin yarım yamalak adımlarını taşıyorum. Yaşıyorum.."
Ne güzel anlatmışsın yine maya, çok sevdim.
En büyük acılar 21 gün sürermiş ben bilmem diyenlerin yalancısıyım bildiğim tek gerçek unutmayı farkediyor insan...Bunca yaşanan şey sonunda unutmakta varmış diyor...Evet belki hiçbirşey geçmiyor bitmiyor ama ilk zamanki kadar acıtmıyor da ...
insanız...her şey ile bir arada yaşamayı, her türlü sıkıntı ve zorluğa dayanmayı öğreniyoruz. bazen de öğrenmiş gibi yapıp kendimizi kandırıyoruz. hepsi geçerken uğrayan zamanın hediyesi bize.. iyi mi, kötü mü? inan bende bilmiyorum, karar veremiyorum bazen. belki de Mavi'nin dediği gibi zaman hiç olmasa...
@maviye yolculuk: yok mu sahiden yoksa biz mi yok sayıyoruz aslında olup da akıp giden bir şeyi sırf kendimize uyduramıyoruz, ele geçirip sahip olamuyoruz diye ne dersin hayaldaşım...
@brajeshwari: aslında biz ne kadar geçmişin gölgesinde ve geleceğin izlerinde kendimizi ararsak arayalım aslolan "şimdi" öyle değil mi...ve hem biz hem de zaman "şimdi"nin içinde...
@güldem: zaman hiçbir şeyin ilacı değil aslında dediğin gibi. zaman sadece bizim unutmak, üzerini kapatmak, yok saymak, saklamak vb konularda yardımını aldığımız suç ortağımız gibi...ve eksildiğimizin en büyük tabığıda bizzat kendisi aslında öyle değil mi...
@muhabbet çiçeği: yaşanıyor ama bir şekilde öyle değil mi çiçeğim, ama eksik ama yarım yaşanıyor işte...
@bekriya: işte sırf bu yüzden büyük konuşmayı sevmem çünkü bir kitapta da dendiği gibi insan aslının tam tersine yani bir şeytana da dönüşebilir. ince bir sınırdır bu sadece ve şu an bulunduğun yerden sana çok uzak ve zor gelse de o an olduğunda kendin bile kendine, söylediklerine, yaptıklarına inanamayabilirsin. unutmak kısmına gelince aslında unutmak diye birşey yok diye düşünürüm ben. unuturmuş gibi yapıyoruz biz sadece ve unutmak zorunda olduklarımızı kendimizden bile en derine saklıyoruz. ama aslında hepsi içimizde bir yerde...
@İsmurat: bende öyle düşünüyorum. şairin de dediği gibi; özlemek en güzel yönü bekleyişlerin. seni bunca özlemesem bunca sevemezdim ki...
@artifical: napıyım arti ilgilenmiyorsun benle. hatta bırak ilgilenmeyi şştt diyorum iplemeden basıp gidiyorsun. bende böyle utanmaz arlanmaz yazılarla teselli etmeye çalışıyorum işte kendimi :((
aynadan yansıyan sana gelince sen bakmasını ve yansıyanı görmesini biliyorsun ya önemli olanda bu değil mi zaten. ya bakma cesaretini gösteremeyenler, baktığı halde görmeyenler onlar ne yapsın nerelere gitsin ha. o yüzden bil kendinin değerini demedi deme :))
bir daha da bana ses vermeden çekip gitme bak bozuşucaz heeee
@prettyinpink: çok ama çok teşekkürler o halde :))
@sufi: ah bir varsak da kendimizi geçmişin gölgesinden sıyırıp geleceğin izlerinde aramak yerine şu anın kıymetini bilsek ve yaşayabilsek öyle değil mi...
@buraneros: :)) ya ne yapacağız biz seninle böyle ya yazdıklarımız ya düşündüklerimiz pişti mi olacak hep. bak bu seferde zaman pişti oldu bizde :))
@hayatın ortasında: teşekkür ederim canım :)) bende sevmeni çok sevdim :))
@agnus dei: unutmak değil de unuturmuş gibi yapmak diyorum ben ona. kendimizin bile bilmediği kadar derine saklayıp üzerlerini sımsıkı kapamak. çünkü yaşanan hiçbirşey bizden çıkıp gitmiyor hepsi içimizde, içimizde bir yerlerde öyle değil mi :))
@nily; iyi veya kötü hepsi yaşamın içinde, hepsi bizde ve hepsi bir şekilde gelip geçiyor işte öyle değil mi...
şeytan görsün yüzünü senin değil onun yani benim yani kendini göstertmeyenin :)
@siminya: görmesin kız senin yüzünü bir tek ben göreyim :))
weaayy.. ne biçim cevaplar yazıyonzi yaw.. hadi girdin gözüme yine.. çıkıyosun gün aşırı, girmen icap ediyo böle.. ;)
siminyaya hürmetler..
"onu görmeden nasıl yaşanır" diyordum bir zaman.... sonra başka bir zaman... aynı üçüncü tekil şahıs özneli cümle döndü dolaştı "beni görmeden nasıl yaşıyor" oldu en ukalaca haliyle.. sonra bir zaman daha geldi... ki o ana gelene kadar bir baraj dolusu su çıktı gözlerimden... "nasıl oldu da onu görmeden yaşıyorum" oldu... kendime madalya takan benden başka kimse yoktu... ama olmasa da olurdu.... el yordamı mı dersin...düşe kalka mı bilemem... ama yeni bir zamanda "o"nsuz bir cümle kurdurdu bana bu koduuuumun ağır aksak hayatı.
@arti: sallama be sallama ben hep gözündeyim senin hep gözünde. o yüzden ya aynaya bakınca kendinden çok beni görüp de bu kadar çok sevmen beni yalan mı hee :))
siminyama prensesime hürmetler tabi sevgide saygıda kusur olmasın bak ona göre...
@enteldantel: kurduruyor zaten bir şekilde. kendmizin bile inanamadığı kelimeler dökülüyor ağzımızdan sürekli sadece özneleri değişiyor zamanla dediğin gibi...
deştin içimde ki herşeyi iyi mi :((
@birikim: sahiden mi :((
az kaldı nöreceksin beni gadınn !! :)) arti saol canısı hörmetler reveranslar efenim zatalinizler :Ç
@siminya: vallaha mı diyon :)) ama arti görmesin bak :))
Senden sonra hayat, ağır aksak, el yordamı…
bu nasıl bir cümledir bu nasıl bir duygudur...mükemmel...
umarım bu yazıları yedekliyorsundur beenmaya,olurya bir aksilik olur bloguna ulaşamazsın bu kadar muhteşem duygular yani yazıların kaybolur...
benim içim acıdı :(
@hülyakonar: canım benim sağolasın güzel sözlerin için. evet daha önce benzer bir durumdan canım yandığı için hem mail adreslerimde hem iş hem ev bilgisayarımda hatta hafıza kartımda yani pek çok anlamda yedekliyorum yazılarımı. inceliğin için sağolasın. sevgiler selamlar :))
Senden sonra hayat, ağır aksak, el yordamı…
Burayıda okudum susuyorum...Çok güzel...
Sevgimle canım.
@saklı defter: aman ha sakın susma. senin kelimelerine daha çok ihtiyacımız var...
defalarca defalarca okuyorum,düşünüyorum...zamanın suç ortaklığı ile gömdüğüm değerli taşlarımın tek tek yerini hatırlayıp çıkarıp koyuyorum masamın üstüne:)
@Güldem: gördüğüm kadarıyla sen şu anda da çok değerli taşlara sahipsin zaten. ne mutlu sana :))
nasıl oturdu birden içime yazdıkların.. kelimelerin nasıl da bir yumruk oldu boğazımda..
biliyor musun ben de öyle derdim bir zamanlar.. onu görmeden nasıl yaşayacağım, bunu nasıl başaracağım derdim.. görmeden, konuşmadan, dokunmadan..
hayat nasıl da herşeyi öğretiyor insana.. ve nasıl da eksiliyoruz her geçen gün..
sabah elimi yüzümü yıkarken birden aynada kendinle gözgöze geldiğinde hani aniden onsuzlukla.. artık hayatında olmadığıyla yüzleştiğin anlarda sorar insan en çok kendine.. birden en güçsüz hissettiin andır kendini onsuz..
sonra eksilirsin..
sonra güçlenirsin..
bir gün bir bakmışsın ki, artık hiç bir gidiş bu hissi yaşatmıyor insana..
hiç kimseyi öyle derinden sevmiyorsun..
ne diyorum ben..
en iyisi rammstein dinleyeyim kendime geleyim :)
@7.oda: alışıyor muyuz yani bir anlamda. hani en derinini, en büyüğünü, en acısını aldıktan sonra diğerleri çok da koymuyor galiba insana...
alışmak mı dedim ben oysa sevmem bu kelimeyi. sahi ne diyorum ben. şu anda dinleyemiyorum ama sen benim yerime de dinler misin :)))
herşeyi unutturacak bir rammstein parçasını hemen gönderiyorum mailine :)
@7.oda: anlaşıldı merkez :))
Yorum Gönder