Pages

GÜN/BİR

3.03.2009
An geliyor, şöyle bir dönüp de baktığında kendi içine, hiçbir şey olmadığını farkediyorsun, koca ağır bir boşlukta buluyorsun aklını, yüreğini, ne var ne yoksa herşeyini. Sonra o boşluk içinden çıkıp bütün etrafını sarıyor ve hep varmışcasına orada öylece asılı kalıyor. An geliyor sen çoğu zaman kıyılarında dolaştığın hayata tamemen sırtını dönerek belki de, bırakarak kendini o boşluğun en dibine, kendi kendine bir hiç olup çıkıyorsun.

Derken telefonun ucundaki bir ses “kardelen” diyor odanın adı, ve “bunu sadece sen anlarsın” diye ekliyor sonuna. Bir başkası şehrini paylaşmayı teklif ediyor, sen kendi şehrinden daha hiç bahsetmemişken. Bir mektubun satır aralarında buluyorsun kendini, bir konuşmanın öznesi olduğunu farkediyorsun birden bire, yanından geçip giden bir dedenin gözlerindeki tebessüm, küçük sevimli bir kız çocuğunun yarım yamalak konuşması, genç ve bir o kadar acemi bir çiftin aşk telaşı oluyorsun bir anda...Sen ne kadar yumsan da gözlerini, hayat elini kolunu sallaya sallaya dolaşıyor işte etrafında, ince ince değdiriyor sana her biri tanıdık bir o kadar senden olan öykülerini, hissediyorsun.

An geliyor, kendi kendine ihanet etmişcesine pişman ediyor zaman seni, silkeliyor sıkı sıkı, kırıyor, döküyor, vuruyor ama öldürmüyor. Sonra o pişmanlık içersinde yeniden bakışlarını kendi içine döndürüp te alıyorsun aklını, yüreğini ne var ne yoksa herşeyini bıraktığın yerden, sımsıkı sarılıyorsun. An geliyor, görünmez bir bağla bağlanıveriyorsun tekrar hayata tam da sırtını döndüğün yerden...


Görsel: http://isilmetriel.deviantart.com/

42 sayfa ekleyen:

Ateş Böceği dedi ki...

Ve an geliyor birde bakmışsın ki koca bir yaşam Flim şeridi gibi gözlerinin önünden geçiyor ve sen yaşadığın hüzünlerden çok mutlulukları anımsamak için o an'da gözlerini kapatıyorsun.

Adsız dedi ki...

Bu yüzden ya pişmanlık duyacağın şeyleri yapmayacaksın ya da yaptıklarından pişmanlık duymayacaksın...

Biraz dedi ki...

ve zaman arkasina bakmadan gecip gidiyor belki biz hala el sallamaktayiz...
Yazini okuyunca aklimdan dokuldu yukaridaki satirlar hemen durmadan yazayim istedim...biliyorum unuturum sonra yazmayi istersem.

Evren dedi ki...

emanetçi benden çıkıp sana gelmiş demekki, kızmıştım benden gidişine, sevindim sana gelişine...

guguk kuşu dedi ki...

hayatın akışı sarkaç vari. Bir o yanda bir bu yanda. sende ona uyuyorsun işte.

Pilli Petro dedi ki...

hayata küsüyoruz sonra yeniden barışıyoruz yapacak daha iyi bi işimiz yok sanırım :(

Maryjade dedi ki...

bu ara o kadar çok yaşıyorum ki bu gel-git leri! bir bakıyorum hayat bırakmış beni,bir gün bakıyorum sımsıkı sarılmışım ben ona...yorucu hemde çok...ama içindeyim/içerisindeyim

Ful yaprakları dedi ki...

hayat çok çabuk geçiyor..
daha dün 21'dim ..üniversiteli genç bir kız...
heyecanlı...
şimdi 28'im hala değişen bir şey yok hayatımda, belki bir kızım olur diyordum o yaşlarda bu yaşım için..umut var mı?var tabii ama inanç pek yok .

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

O görünmez bağ değil midir insan güç veren zaten.
Yüreğine sağlık canım.

My little Montenegro dedi ki...

Hayat bize nekadar çok şey yapıyor aslında...İnsan durduğu yerden geriye dönüp baktığında hep en kazınanları anımsıyor bazen tazzikli su sıkası geliyor işte bazende sıkı sıkıya sarılası...Sevgilerimle...

coffeé dedi ki...

dediğin gibi an geliyor pişman ediyor, an geliyor ödüller veriyor... bu cilveler olmasa yakalayamazdık galiba anlamımızı yaşamlarımızın....

aysema dedi ki...

Hayat mı geçiyor, yoksa biz mi yolun sonuna doğru hızla ilerliyoruz? Bu tartışılır belki, ama tartışılmayacak bir şey var: Geçerken şöyle böyle de olsa bir iz bırakıyoruz.

Bıraktığımız izlerin iyiden,güzelden yana olması dileğiyle...

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Yaşamda sürekli yeniden yeniden bağlanıyoruz hayata.Sil baştan diyoruz çoğu kez. Pişmanlık duyuyoruz kimi zaman.Hayat bu. Her telden çalıyor.
Çok güzel olmuş yine yazın canım. Sevgiler.

Seyyah dedi ki...

an geliyor
bir yazının içine düşüyorsun
okuyorsun, dalıyorsun
o an an-lıyorsun
bir an-da susuyorsun..

an-lara sıkışmamak dileğiyle,

öykü dedi ki...

Hayat o kadar tuhaf kı
Bıseyler bıttı.. Anlamsız artık hersey derken
Hıc ummadık bısey ılgını cekıyor..Kafandakılerı dagıtıyor ve yenıden sarılabılıyorsun bıseylere
Boyle olmasaydı zaten..
Bu yasama katlanmak ne mumkun....

Adsız dedi ki...

hayat insana bu benim bçıma gelmez denileni getiriyor da yine de yaşıyorsun işte; hem de bıraktığın yerden....

Arzu Eylem dedi ki...

Yaşam gözlerin her daim açık, etrafını her an görebildiğin anlarda akmaz mı? Ve de sırtını tam dönecekken hayata olup bitenleri farkedip, farkettiklerin olmak az şey mi? Kaç kişi gördüğü olabilmiş bu hayatta, tüm görüdklerine kaç kişi sahip çıkmış. hayatın üzerine kaç kişi düşünmüş?
An gelir beenmaya bir yazı yazar: insanın hayata zayıf olduğu yerden bağlanışını koyar gölzerine. Bir kez daha neden yaşadığını anlarsın..
İşte o an gelir bu güzel yürekli insanın yanaklarına bir öpücük kondurmak istersin. O an yaşamın bir anlamının da yüreğinden geçenlerin bir başkasının kaleminde varolması olduğunu anlarsın:)

Brajeshwari dedi ki...

Biz ne zaman kendimizden uzağa düşsek göremiyoruz aslında.. Biz ne zaman kendimize -içimize baksak hayat gösteriyor kendini..

Yüreğine sağlık Maya'm.. Kelimelerin hep içine dönük aynalar... Şeffaf, duru ve sımsıcak.. ve ben onları çok seviyorum..

Unknown dedi ki...

Merhabalar;
Bir adres değişikliği (aslında hayatımda bir değişim) söz konusudur.. yeni LİNK aşağıdaki gibidir, zahmet olmazsa, değiştiriver bi zahmet olur mu? ayrıca değişikliğin sebebi de son postta açıklanmış bir durumda...
çok teşekkürler, görüşmek üzre.. sevgiler...
http://serzenismeraklisi.blogspot.com/

sufi dedi ki...

Sevgili beenmayam;
Kaç zaman kendinde, kendinle geçiyor zaman.Bir orada bir burada, Halepte, Şam'da, tavernada...An geliyor gezginle geziyor dünyayı, kah aşk ateşi olup yanıyor yakıyor gönülleri.
Zihin mi, beden mi, ruh mu, 3ü bir arada mı yoksa 3 ü ayrı yerde mi?
aynı yere topladık mı üçünü bulacağız o zaman belki gerçeği.

Adsız dedi ki...

keşkeler dememek dileğiyle

beenmaya dedi ki...

@Ateş Böceği: hüzünlerden çok mutlulukları anımsamak, anımsayabilmek sanırım yaşadım diyebilmenin en güzel yanı bu olsa gerek...teşekkürler sevgiyle...

@Maviye Yolculuk: evet aynen öyle aslında ama ne yazık ki ikisini de yapmayı beceremedik hala ve sanırım beceremeyeceğiz de...sevgiler canım...

@Biraz: o halde bana da teşekkür etmek düşer bu güzel eklemen için. sağolasın arkadaşım...

beenmaya dedi ki...

@Evren: senden gelen tek bir cümle yazdırdı aslında bana bu yazıyı biliyor musun...tek ama çok iyi gelen bir cümle...

@guguk kuşu: salıncak gibi işte. bir geçmişde bir şimdi de gidip gidip geliyorsun. ve her seferinde iki yanda da bir parçanı bırakıyorsun öyle değil mi...

@Bekriya: tamam hayatında oyunboanlık yaptığı zamanlar oldukça fazla ama kimi zaman da biz fazla nazlanıyoruz gibime geliyor ne dersin :))

beenmaya dedi ki...

@Maryjade: yorucu, zorlayıcı ama bir o kadar da bizimle ve bizden işte...içimizden...

@Ful yaprakları: umut var elbet. biz ne kadar yok desek de hala burada ve hala ayaktaysak bu bile içimizde bir yerde saklanan umudun beklentisi değil mi...ve zaman ve hayat kimi zaman öyle yerlerden şaşırtıp vuruyor ki bizi...o nedenle inancını da kaybetmemen ve düşlerine ulaşman dileğiyle...

@özlem: evet o görünmez bağdır işte ben hala burdayım ve yaşıyorum dedirten...sağolasın canım...

beenmaya dedi ki...

@Portakalmavisi: bir oyun gibi değil mi kimi zaman kazanıp kimi zaman kaybettiğimiz...sevgiler güzel anne...

@coffeé: iyinin değerini kötü olmadan mutluluğun değerini hüzün olmadan anlayamıyoruz işte. mutluluk ve iyilerle dolu bir hayat dileğiyle canım...

@aysema: aynen öyle...bizi biz yapan bu izler değil mi biraz da...dileğin dileğimdir. sevgimle...

beenmaya dedi ki...

@Muhabbet Çiçeği: her telden çalan hayat kimi zaman üzne boğuyor bizi kimi zaman mutluluktan yerimizde bırakmıyor sağolasın çiçeğim...

@Nily: dileğin dileğimdir canım benim sevgimle...

@öykü: başladığı yerde biterken aslında bitti dediğin yerde de yeniden başlıyor öyle değil mi...

beenmaya dedi ki...

@Çalıkuşu: yaşıyorsun, başlıyorsun tekrar kaldığın yerden, devam ediyorsun elindekilerle...yaşamak böyle birşey işte...

@Arzu'm: öpücük geldi kondu bile yanağıma :)) canım benim yürekdaşım sağolasın...

@Burcu'm: hep diyoruz ya hayatın aslı biziz, hayat bizim içimizde diye...uzaklaştığımız an içimize bakmamız yeterli aslında dediğin gibi...

ve bu kelimeler de kelimelerin sahibi de seni çok seviyor biliyorsun değil mi...

beenmaya dedi ki...

@Serzeniş Meraklısı: canım benim gerekli değişikliği yaptım. hayırlısı olsun senin adına. sevgiler...

@Sufi: toplanır mı dersin yüreği kocaman Sufi'm. toplanınca bulur muyuz dersin...

ama yine de dönüp te baktığımda geçmişe ve şimdiye rastladığım yüreğime eklediğim ve yüreğine eklendiklerimi görünce neden olmasın diyorum...

sevgiler o kocaman yüreğine...

@dolunay: ne yaparsak yapalım diyoruz aslında. o halde mümkün mertebe az diyebilmek dileğiyle...

s.pelitli dedi ki...

Kimsenin kimsesi kalmıyor sabaha, ki ondan da öte içinin bütün odaları ölesiye loş ve boş insanın.

beenmaya dedi ki...

@KUSURLU İNCE HAT: işte en çok böyle zamanlarda koyuyor ya hiçkimsesi olmak kendinin...

MAVİ UMUT dedi ki...

Hayattan bir şekilde kopup tekrar başlandığında herşey aynı olmuyor ne yazıkki. Hayal kırıklıkları, ilk yaşanan saflığın yok olması, değiştiriyor bazı şeyleri..

beenmaya dedi ki...

@UFUK ÇİZGİSİ: elbetteki aynı olmuyor. herşeyden önce biz değişiyoruz. bir parçamızı geride bırakıp devam etmeye çalışıyoruz kaldığımız yerden. değişmeyen ne var ki öyle değil mi...

teşekkürler
sevgiler...

ABİ dedi ki...

öldürmeyen zaman öldürmez.

beenmaya dedi ki...

@Abi: vallahi aynen öyle :))

efrasiyab dedi ki...

içimizdeki boşluklara yarısı yalan yarısı şarkı aşklar tıkıştırıyoruz. bize ait olan ne kadar uzakta...

pRncfRn dedi ki...

Ne güzel ki bazılarına an geliyor. Bazen 'an' hiç gelmiyor...

beenmaya dedi ki...

@efrasiyab: kendimiz bile kendimizden o kadar uzağa düşüyoruz ki çoğu zaman...

beenmaya dedi ki...

@pRncfRn: geliyor da aslında kendimizi öyle kapatmışız ki herkese ve herşeye görmüyoruz, farketmiyoruz bence...

feanor dedi ki...

"An geliyor sen çoğu zaman kıyılarında dolaştığın hayata tamemen sırtını dönerek belki de, bırakarak kendini o boşluğun en dibine, kendi kendine bir hiç olup çıkıyorsun."

evet ben yapıyorum bunu.

bloggerlar bilsin ki; bazen seninle biraz konuşunca bile hayat silkeliyor adamı. Geri dönüyorsun sırtını döndüğün yerden.

Bazen, okumak bile yetiyor; ama konuşmak daha etkili her zaman.

Seviyorum ben seni...

beenmaya dedi ki...

@feanor: ben de seni :)))

nox dedi ki...

An geliyor
An gidiyor
An da kayboluyor
An ı kaybediyor
An ı buluyor
An ı yaşıyor
An ı tüketiyor

Ç ç
E e
m M
bE eB
RrR
;)
Harflerden çemer yapmak istedim,bakıyım nasıl çıkacak :)

beenmaya dedi ki...

@beyazmavi: fena gözükmüyor :))