Yaşadığı hayalkırıklığının tarifi yok. O da bunu anlamış olmalı ki anlatmak yerine kafasını kaldırmadan sessizce ağlıyor. Gözyaşları damlıyor sürekli önündeki kağıdın üzerine. Kağıtda bir kayık resmi. Gitmek. Deniz. Dönüş. Mavi...Neden çizmiş olabileceğini düşünürken birden başını kaldırıyor ve bana dikiyor gözlerini. Tarifi olmayan bir acıdan bahsetmemi bekliyor benden, sözlerimin acısını geçirmese bile en azından bir mendil gibi gözyaşlarını silmesini istiyor biliyorum. Ama benim sesim çıkmıyor, çıkamıyor işte. Anlamını bilmediğim bir acının üzerine kendimin bile inanmadığı yalan avunmalara sığınamıyorum bir türlü ve kimse de sığınsın istemiyorum. Bilmiyorum doğru kelimeleri. Nasıl söylemeli ki bunu o’na...Nasıl anlatmalı ki üzüldüğümü...Neden sonra ümidi kesmiş olacak ki artık benden, yavaşça kalkıp gidiyor tek bir söz bile etmeden. Ardında koyu, ağır bir acı bırakıyor. Masada bıraktığı kalemi alıp tarih düşüyorum çizdiği resmin hemen yanına. Bütün bir acıyı yükleyip de kağıttan bir kayığa, bu son olsun diye diliyorum içimden...*BİR
**Görsel:Deviantart
24 yorum:
ya ne kadar tanıdık bir acı bu aslında, bazen birinin konuşmasını biz bekliyoruz, bazen birileri bir ses seda bekliyor bizden beceremiyoruz. Kalkıp gittiğimiz oluyor ya da kalkıp gidenler. Haklısın mayam... bitsin artıkkk, yitsin artık, bitirsinler şeyleriiiiii leri leri dicem ama bu duygusallıkta güldürmek adına. seviyorum seni, mucxxxxxx :)
Kağıttan gemiler yapıyorum senin için,suskunluğundaki cümleleri toplasın ve atsın yüreğinden uzak diyarlara diye....
Yaşamdaki en uğrak durak.
Hep uğruyoruz, uğruyorlar, uğranıyor...
sevgilerimle..
Kagittan kayiklar götüremez bu acilari be kuzum, baska bir yöntem bulmali...
son olur mu peki maya ?
Acıları yüklediğin kağıttan kayığı göm istersen "dilerim bunları sevgi ve mutluluk çiçeklerine döndürürsün" de toprağa.
yaşanılan her SON, yeni başlangıçlara gebe... kağıttan yapılmış kayıkları suyla ıslatma zamanı şimdi... sevgiyle...
kagıttan gemıler
gucsuz olur
ılk yana yatısta ıslanır yokolurlar..
guven olmaz kagıttan gemılere arımayacım..
Acıyı gömemezsin, ancak insanı gömersin.
Bak insanlar neler diyorlar.
Onların koca bir denizi, toprağa gömebilme kudretleri, her başları sıkıştığında bir Tanrı bildikleri var. Her biri boşver gitsin deme özgürlüklerine sahipler. Tanrının eteklerinde bunu söyleyebilme cesareti verilmiş onlara. O kadar kalabalıklar ki, onlar için deniz toprak olmuş umurlarında değiller. Bir gün her şeyin biteceğine inandırmak kendini işte böyle bir şey olsa gerek.
Üzülme artık.
Git.
O bildik, tanıdık, sana aşina gelen,
Hayatı yaşa.
Tanrı ve insanlar oldukça çözümsüz son yokmuş. Öyle diyorlar.
Acıyı gömemezsin ama insanı gömersin. Yeri geldimi diri diri. En kahpesinden tutta, en derin sevmelere kadar.
Sayın beenmaya,
Umutlar kağıtlara yüklenmemeli yüklendiğinde hasar gören kağıt değil umut olur zedelenen umutlar sevgiyi horlar. Ötelemekten öte yapar kıymayın umutlara, asılın, canım dediğimiz hayata asılın siz değil hayat korksun sizden. Yeşersin umutlarınız saçılsın sevginiz gökyüzüne.
Unutma kağıtlar umudu taşıyamaz.
Sevgi ve saygılar
Okurken tek aklıma gelen
Cem Karaca'nın şarkısıydı.
"Doğarken ağladı insan, bu son olsun bu son" tabi ki imkansız!
En azından kağıda düşen tarih son olsun mayam...
Bir kara parçasının ayrıması gibi anakaradan..
İlk değildi,son da olmayacak. Biliyorsun.
@Galadriel Ar Feiniel: içinde olmadıktan sonra, içinde yaşamadıktan sonra bir yere kadar anlayabilirsin karşındakini. bu nedenle de her iki taraf için de teselli hep bir yere kadar, hep eksik kalır öyle değil mi...
@ELİF..den: atar mı dersin, batmadan gidebilip de çok uzaklara taşır mı dersin...
@Dalgaları Aşmak: ne çok geçiyoruz, ne çok kalıyoruz hem de öyle değil mi...teşekkrüler sevgiler benden...
@Belgin: bulunur mu dersin bulursan haber verir misin...
@Bekriya: son var mıdır gerçekten de Bekriya; her başlangıç bir bitişken ve her bitiş yeni bir başlangıçken...
@sufi: dilemek lazım yürekte dilemek hem de...
@BeD@rdeM: yine, yeni, yeniden...:))) sevgiler benden...
@öykü: ama işte ya başka bir seçeneğin yoksa şansını denemek lazım...
@Kara Kalem: bildik, tanıdık, aşina gelen hayatı yaşamak. sana sunulan ama senden olmayan, içine sığmayan, içine sinmeyen bir hayatı yaşamak...
bu değil.
bu olmamalı...
gömdüğün yer kendi içinse eğer kimin adını hangi mezar taşına kimin günahını kimin boynuna asmalı...
sahi acı hangimizde, acı en çok neremizde saklı...
@haykırış: umutlar yürekta taşınmalı her daim yürekte öyle değil mi...sevgi ve saygılar benden...
@YAŞAMIN KIYISINDA: son olsun dilerim ben de canım benim. kocaman öperim...
@MİNA: tek bir cümle özeti...
@İDEA: ne yazık ki...
Yav ben n'aptım böyle sabah sabah seni okuyarak başldım güne pek de güzel oldu.
Sevgimle canım:)
@özlem: o zaman gününe birazcık olsun renk katabildiysem ne mutlu bana :)))
...son olsun...
@Bir Yerlerden: dilerim...
Yorum Gönder