Pages

İĞNE DELİĞİNDE ZAMAN

7.04.2010
Sorularım mı çoğaldı bu aralar, kendime mi cevapsız kaldım bilmiyorum. İğne deliğinden geçiyormuş gibi zaman ağır aksak, ve ben pür dikkat dikmişim gözlerimi, anlamaya çalışıyorum kopmasın diye kendimle bağım. Oysa o kadar çok kaybediyorum ki şu sıralar seni; nerede, ne zaman, nasıl bıraktığımı bilmeden, anlamadan hatta, kendime bile fazla gelen bir sessizlikte, denemekten vazgeçmediğim ama sonunu da asla getiremediğim yolların üzerinden sorgusuz sualsiz geçip gidiyorum.

Keşke burada olsaydın şimdi...Olsaydın da zaman tam geçerken o iğne deliğinden kopuverseydi ve kalıverseydik hep aynı anda, hiç bitmeden, hiç durup dinlenmeden, sadece birbirimizin gözlerinde birbirimize baksaydık...

Yalnızlığım mı ağır geldi bu aralar, kendime mi yetmez oldum bilmiyorum. Sus pus oturup kalmışım yaşamın kıyısında bir yerlerde, elimde eskilerden kalma bir fotoğraf. Küçük küçük ölümler birikmiş belleğimde, yüreğimde üzeri kapanmamış geçmiş zaman çukurları...Tek başına yaşamalı aslında bu gömü törenlerini, yasını tekbaşına tutmalı, kendi asık suratını aynalarda kendinden bile saklamalı, sakınmalı insan biliyorum. Meğer hayat, dudağının kenarındaki küçücük bir gülümsemeymiş, bir zamanlar görmezden geldiğim, ve şimdi ben elimdeki yarısı kesilmiş bir fotoğrafta, bu bir tek gülüşün kaybettiğim sahibini arıyorum.

Şimdilerde bu yarım yamalak kelimelerin arasında kendimi yaralasa da sözlerim, yaşamak değil aslında benimkisi, sadece kendimle savaş; ne yengi var ucunda ne de yenilgi...Ama ben her seferinde daha çok gömmek için geçmişe kendimi, gözlerimi sımsıkı kapıyorum senin olmadığın şimdiye. Nefesimin tükendiği anda yine sen geliyorsun aklıma, haberin olmayan itiraflara dökülüyor dilim, sana dair ne varsa yeniden başlıyorum anlatmaya. Seni düşünüyorum hayatın içinde, sonra seni ve içindeki hayatı. Bir umut ya işte, yakalarım belki diye kollamaya başlıyorum tekrar iğne deliğinden geçen zamanı. Derken, açıyorum gözlerimi yeniden. Açıyorum ve bakıyorum. Çünkü sen hayatsın biliyorum....


*İlk yayın tarihi: 28/08/08
*Görsel: Deviantart

26 sayfa ekleyen:

MeaCulpa dedi ki...

Birbirimizin gözlerinden birbirimize bakabilmek! Ne kadar güzel olurdu hepimiz için mümkün olsaydı.

aysema dedi ki...

"Karanlıkta büyüdün daha daha,
Secgi dolu yüreğin
Eriyorsun ya ona doğru
Üşümüş olmasın?

Dinle biraz,
Yüz bin anıyla evren damar,
Şimdi neden açıldı gökyüzü,
Beklemiş olmasın?

Çok umduğum, çok düşündüğüm,
Çok yaşadığım ona mıdır?
Çok
Yalnızlığı olmasın?"

Beenmaya'm, sevgilerimle...

öykü dedi ki...

Yıne cok guzel bı yazıyla bızı basbasa bıraktıgın ıcın tskler Mayacım..

Brajeshwari dedi ki...

Hayatı anlamlı kılan kadın,

o iğne deliğinden her geçişinde zaman, birleştirdiğin iki uca bakıyorum ben...

Yazılarınla yaşamı ve duygularımı birleştirdin yine..

seviyorum...

Elif Gizem dedi ki...

oysa hep "hayat" diye adlandırdıklarımızdan kaçmıyor muyuz yalınayak? ve hep kaçtıkça, iğne deliğine sıkışıp kalmıyor mu hayat? yüreğine sağlık beenmaya...

Antipatik Yazar dedi ki...

Bu seferde duygular konuşmuş beenmaya. Sen susmuşsun. Kelimeler durmuş. Sen yaşamışsın, yaşatmışsın ;)

Oyuncakçı ADAM dedi ki...

İğne deliğinden geçmek yada o deliğe sıkışıp kalmak

sufi dedi ki...

İğne deliğinden geçtiğin o zamana gidebilmek için gözlerini sımsıkı kapatman da şimdilerde yetmez. devenin hörgüçlerini de törpülemek E=MC kare de olmak gerek.Yürü Beenmayam başarmak sana yakın.Çünkü senin gönlün o geçişe layık.
Sevgilerimle.

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Ben bu yazıyı ilk okuduğumda da çok beğenmiştim Arı Maya'cım, güzel yüreğine sağlık.

MAVİ TUTKU dedi ki...

Çok güzeldi. Ve sanki hüzünlü, ve sanki mutlu sonsuz..

ELİF dedi ki...

O kadar an 'lar saklamışsın ki içinde,iğnenin ışık gelen aralığını bile kapatmışsın...Işıkları göremiyorum...

Adsız dedi ki...

zaman aslinda her seye deva gibi. zamanla her seye alisiyoruz cunki. guzel veya cirkin, her seye. tek basimiza kaldigimizda daha cok anliyoruz bunu. yavas yavas ilerliyoruz. zaman gibi. hayat hep sana gulsun, canim benim.

beenmaya dedi ki...

@Haşim Arıkan: belki o zaman birbirimizi tam olarak anlayabilirdik öyle değil mi...

bu arada hoş geldin yine, yeni, yeniden...özlemişim :)))

beenmaya dedi ki...

@aysema: bu ne güzel bir şiirdir, ne güzel dizeler...

çok ama çok teşekkürler...

beenmaya dedi ki...

@öykü: canım benim sağolasın...

beenmaya dedi ki...

@Brajeshwari: bakmakla kalmayıp görüyorsun sen. biliyorsun o iki ucu da, içimi de, yüreğimi de ve anlıyorsun beni...

ben daha ne isterim ki...

ben de seni...

beenmaya dedi ki...

@elif gizem: hem yaşayamadığımızdan yakınıp hem de yaşamadan es geçiyoruz aslında öyle değil mi...

çok teşekkürler ve kocaman sevgiler...

beenmaya dedi ki...

@Antipatik Yazar: yaşattım mı bilemem ama yaşadım evet. yaşanmadan yazılmaz ki :)))

beenmaya dedi ki...

@eserce: denemeden bilemeyiz ki...

beenmaya dedi ki...

@sufim: yürüyorum can sufim zaten. bazen kendim bile şaşırıyorum ya bu halime ama aşkla yürüyorum ben işte :)))

beenmaya dedi ki...

@özlem: teşekkür ederim canım benim...

beenmaya dedi ki...

@Onuncu Köyün Adamı: hüzünlü ama mutlu her şeye rağman haklısınız...

çok teşekkürler...

beenmaya dedi ki...

@Elif..den: belki de haklısın...

beenmaya dedi ki...

@liladreams: zaman geçip gidiyor da bizden de geçip gitmesi lazım alışmak için...

canım benim dileğin dileğimdir. öperim...

ozkanlarinyeri.blogcu.com dedi ki...

Canım bizim kız."Tek başına yaşamalı aslında bu gömü törenlerini, yasını tekbaşına tutmalı, kendi asık suratını aynalarda kendinden bile saklamalı, sakınmalı insan biliyorum. Meğer hayat, dudağının kenarındaki küçücük bir gülümsemeymiş."Bu satırları benim için mi yazdın. Ya da diğerlerini...Kim okursa okusun mutlaka içinde kendisini bulacaktır. Sen ne diyeceğimi biliyorsun ama ben yine de yazacağım. HARİKAYDI.

beenmaya dedi ki...

@ozkanlarinyeri.blogcu.com: sizin kız özledi ama sizi :)) teşekkür eder ve kocaman öperim :))))