15.04.2011

KENDİM/L/E KONUŞMALAR-VIII



“Kötülüğü iyilikle yenin, derdi eskiler ve haklıydılar, en azından zamanlarını o zamanlar için yeni olan gerçekleri o zaman için bile eski olan gerçeklerin ışığında değerlendirerek faydalı bir şekilde geçiriyorlardı.”


YİTİK ADANIN ÖYKÜSÜ
JOSE SARAMAGO



Olması gerektiği yerde, olması gerektiği bir zamanda bir işaret gibi çıkıyor bu cümle karşıma. Kelime kelime okunuyor birkaç kez, iğne gibi göz göz batıyor hem yüreğime hem aklıma. Ve sonra bir bıçak gibi kesip ayırıyor birkaç gündür yaşadıklarımla, söylediklerimle, düşündüklerimle beni. Ayırıyor ve ayrı ayrı yerlere koyuyor. Kötülüğü iyilikle yenmek! Düşününce ne zor öyle değil mi? Ne anlaşılmaz! Akla ne kadar uzak, yüreğe ulaşılmaz.

Ama değil, biliyorum. O yüzden ben de uyuyorum o eskilere ve kötülüğü iyilikle yen diyorum kendime. En azından dene! Yanlışa doğruyla cevap ver. Saygısızlığı saygıyla durdur mesela. Anlamsızlığa anlam katmaya çalış önce. Baktın olmuyor çok fazla yormadan, yorulmadan bırak sonra. Ağırlık yapmasın içinde. Bırak akıp gitsin sonsuzluğa. Şairin söylediği gibi; affetmeyi öğrenmek denemekle oluyor. Ve bazen başkalarını affetmek yetmiyor. Bazen insanın önce kendisini affetmesi gerekiyor. (*)

Bu yüzden ne olursa olsun koru içindeki hayatı. Ne kendine ne de başkalarına hırpalatma. Yorulduğunda sığın sessizliğine hem dinle içini, hem dinlen kendi içinde. Ama dikkat et meziyet olsun bu. Sakın kendi hayatının peşindeyken kimseyi ve hiçbir hayatı yok sayma!


*
ATAOL BEHRAMOĞLU/ÖĞRENDİM Kİ...
**Görsel:
Deviantart

24 yorum:

Nil dedi ki...

kötülüğü iyilikle yenmek nasıl güzel bir erdemdir. lakin öyle bir meziyete sahip olabilecek bir yürek bende yok maalesef :(

Parpali dedi ki...

Yenelim Maya'm...

losstime dedi ki...

zor dediğin gibi...Kötülüğü iyilikle yanmek... Sana yapılanı görmezden gelmek.. yüreğine sağlık

Avram dedi ki...

Bukowski'nin bir sözü vardı tam olarak anımsamıyorum ama " Karşımdakini affetmek mesele değil de Onu affettiğim için kendimi nasıl affedeceğimi bulamadım bir türlü" minvalinde bir şeyler...cümleler bunlar değilse de meali buydu sanırım...Niye bunlarla uğraşalım ki,; herkes kendi dünyasında yol alsın...Mahkum muyuz birbirimize ya da birilerine?

nox dedi ki...

"en azından zamanlarını....faydalı bir şekilde geçiriyorlardı" lı cümle TDK Başkanı olma sınavında sorulabilir,karışık geldi ve anlamadım ama herşeyi anlamam gereksiz.

kötülük iyilikle yenilir mi;bisküvi çay ile yenilir ve yutulur;midem kötülük doldu ama dünya daha temiz..şey misali,o kadar kocaman bedenim olsun ki cehennemi tek başıma doldurup başkası yanmasın demek gibi;bu kadar kötülüğü-abur cuburu- mideye indirince tüm çiçeklerin güzelliklerin üzerine kusma 'ıça ihtimali de doğuyor.bu da yetersiz iyi niyet iyi niyet değildir anlamına geliyor...

kötülüğü iyilikle yenmek zalimce değil mi...yenmek zalimce..yenilmek de öyle..iylikle kötülük yapmak gibi..

yanlışa doğru ile cevap verdiğinde yanlışla aranda bağın olur.cevap vermediğinde yanlış olur.yanlış olduğunda doğru yanlış olur,yanlış...

ben sana kocaman saygısızlık etsem,sen bana saygıyla davransan benim çekeceğim vicdan azabı artmaz mı?oysa saygısızca davransan en azından hak ettiğimin bir bölümünü almış olurum,hem saygısızca davrandığım kişiye saygı da duymam..

Anlamsızlığa yazık değil mi, bak ben anlamsızlığa anlam katmaya çalıyorum,kötüye iyilik, saygısızlığa saygı, yanlışa doğru, anlamsızlığa anlam katıyorum..Anlamsız bırakalım anlamsız kalsın,kötü de kötü..neden nefret duymayalım,neden tarak kemiklerimiz sabun misali erirken kin usmayalım,çığlık atmayalım...

ağırlık yapmasın içinde..bunu tuttum,en büyük ağırlık bu olsun,diğer tüm her her her şey dışımda..insan "kendisini affetmesini" de af etmeli..af etmeyi de salmalı çayıra,af veya nefret veya tüm duygular uzakta,yoklukta,nötr..

kendini yıprat ama başkalarını yıpratma;başkasının yıpranmasını tamiri zahmetli iş..ama yinede bir yandan..kır diyor...onu krıarken,diğerini kırarken kendini daha da fazla kır...mazasitlik belki..belki hayat küstü ,belki herzamanki düşüsü cambazın...
tuttum kendimi,tüm yükler ve hayat ve neşe ve hüzün ve renkler içimde
not:bir kalp kırcaktım,kıyamadım
mutlu kal

NANİ dedi ki...

En zoru Mayacığım
insanın kendini affedebilmesi.
Vicdan var ya hep sorgulayan.
Zorlandığım konulardan biridir
kendini affetmek..

Budeliçocuk dedi ki...

İnsanın kendini affetmesi,affedebilmesi..
Bence asıl meziyet bu..

Kendimizi affetmeden,kendimizle yüzleşmeden,başkalarını nasıl affedebiliriz ki..?

Hem affetmek,insanı borçlu olmaktan da kurtarıyor biliyor musun..?

Ve her kötülüğü iyilikle sav..
seni öldürmeye gelen,sen de hayat bulsun..

Sevgi ve saygı ile..:)

Ebru dedi ki...

Kendimize karşı daha acımasız olabiliyoruz. Ben kendimi daha zor affediyorum.

Vladimir dedi ki...

Hayat o kadar büyük haksızlıklarla dolu ki, etrafımızı da o denli kötü insan zaferleri ile çevrili ki ben bu erdemin bu devir için fazla zahmetli olduğunu düşünüyorum. Kötüye kötülük değil de, gerçeklerin söylenmesinden yanayım, kötüye sen kötüsün demekten yanayım. Sen kötüsün ve sen kötü olduğun için ben seni bırakıyorum demek en azında benim içimi rahatlatır. Kötülere kapımı kaparım bir daha da asla açamam.

Umarım içini en rahat ettirecek çözüm yolunu seçersin.

beenmaya dedi ki...

@Küçük Mucizem: bence vardır. hepimizde vardır da bunu başarabilmek kısmı çok zor işte...

beenmaya dedi ki...

@Parpali: yeneriz değil mi?

beenmaya dedi ki...

@losstime: zor ama imkansız değil öyle değil mi?

beenmaya dedi ki...

@AVRAM: değiliz elbet kimse değil. ama olduğumuzu sanıyoruz işte. o sanmalardan kurtulmamız lazım...

beenmaya dedi ki...

@mavi pervane: valla ne diyim nasıl cevap vereyim bilemedim sevgili mavi pervane :)))

beenmaya dedi ki...

@nani: her şey kendinde başlayıp kendinde bitmez mi zaten? kendini affetme kısmını bir başarabilsek devamı da gelecek işte bir şekilde...

beenmaya dedi ki...

@Budeliçocuk: sevgili nani'ye de söylediğim gibi bizde, içimizde, kendimizde başlıyor işte...

teşekkürler sevgili Budeliçocuk...

beenmaya dedi ki...

@Nehir İda: kimi zaman da kendimizi sıyırıp topu hep başkalarına atıyoruz işte...

beenmaya dedi ki...

@Vladimir: evet dürüst olmalı zaten her şekilde. kötüye kötülük yapmak değil kötülük yaptığını ifade edebilmek ve gerektiğinde çekip gidebilmek zaten asıl mesele...

teşekkürler sevgili arkadaşım...

losstime dedi ki...

imkansız diye birşey yoktur. sadece zaman alır diye söylenen cümleye inandırıyorum ben kendimi...

beenmaya dedi ki...

@losstime: inan! çünkü ilk adım böyle başlar!

Adsız dedi ki...

çook şükürrr sonunda yazılarına ve sana kavuştum beenmayacım:)))canımm yine her zamanki gibi duygularını çok güzel ifade etmişsin:) bu arada seni twitter da ekledim sanembella ben:) aktif kullanmıyorum ama takip etmeye çalışıyorum.seni de takip ediyorum:) sevgilerimle

beenmaya dedi ki...

@kamikaze: valla hala sağlıklı bir şekilde bloguna giremeyen tek kişi ben kaldım galiba :((

yine, yeni ve yeniden hoş geldin canım. sevgiler benden :))

Elif Gizem dedi ki...

Tam da bu yazılanları başarmak üzereyim. kendi hayatımı tutuyorum sımsıkı avuçiçlerimde. ama dışımda kalnları da incitmeden... hayat hep aynı dengede gidebilse keşke.

beenmaya dedi ki...

@Elif Gizem: sen başarırsın o kocaman güzel yüreğinle. zorlansan bile başarırsın eminim buna...