bir satranç tahtasına yayılmış bütün yaşananlaryüreğim vezirin gölgesinde
sen şahın peşinde
ne var ne yoksa içimizde bir diğerinden kalan
birer birer oyunda şimdi
her hamlede geçmişten bir parça daha siliniyor
her hamlede gelecek biraz daha uzak
sonra sen uzun bir uykudan uyanmış gibi
yavaşça uzatıyorsun elini
son hamle bu diyerek sessizliği bölüyorsun
vezirin yüreğimi ezip geçiyor
akıl aşkı yeniyor
yalnızlık beni...
farkında mısın bir oyunun gölgesinde duraklamada sanki hayat
zaman sil baştan koca bir duvar örüyor aramıza
sonra sen, oyunun kendince galibi, usulca kalkıp masadan, çekip gidiyorsun
sesin zamana çarpıp kayboluyor peşinsıra
kulaklarımda tek bir sözün kalıyor; şah ve mat...
Resim: forum.arkitera.com/attachments/mimari-gorsell
55 yorum:
ben anlamaz orada ne olduğunu..
sürerler, giderim..
sen fillerin cüsselerine hayran hayran bakarken, ben at sırtında sana koşuyordum dört nala, içimde yıkılmış kalalerin duvar izleri...
sen şahın hayalini kurarken her gece, ben vezir olabilmek için piyon piyon bitime yürüyordum...
şimdi şah matlara indirgenmiş bir oyunun ortasındayız... sen şahı al matı ben...
sen şahı ben ma(r)tı...
herkes kendi açısından bakıyor, kimse attığı adımların karşı tarafta nasıl bi etki bırakıcağını düşünmüyor..
ama; belkide satranç acımasız bi oyundur.. düşünmemek gereklidir ve herkes gerektiği gibi davranıyodur.. kim bilir..
sonra sen, oyunun kendince galibi, usulca kalkıp masadan, çekip gidiyorsun
O kendince galibi, ben O'nca mağlubu.. Ne gam..Hepsi O'nca değil mi?
Ben hamlelerine vurgundum oyunun, O gözünü şaha dikmiş ne yazar.. Sor şimdi hanginiz daha çok yaşadı diye, hanginiz daha iyi oynadı diye.. Şahıma karşılık kazandıklarım için değer mi..DEĞER...
Yenilgi, yenilgim,
yalnızlığım ve kimsesizliğim.
Binlerce yengiden de bana değerli olan sen!
Dünyadaki tüm parlak başarılardan sensin yüreğime yakın olanı!
evet herşeyi ben gördüm...Hani üzerimden geçirdin ya fillerini atlarını...Vezirlerinin kahkahaları hala siyah ve beyaz topraklarımın üzerinde...Kaleler kurdun yokluğunun çoğrafyasına...Sen onu düşündün o seni düşündü...Düşünceleriniz hep acıydı benim için...Siz benim üzerimde kendi sevgi hesaplarınızın karşılığını tahsil etmeye çalıştınız...Yaptığınız savaşlar en çok beni acıttı...Şimdi bir yenilen varsa bilki bu ilişkide...bilki her oyunun sonunda koyun koyuna yatan sahlar , vezirler ,piyonlar değil sana sessiz bir sevda saklayan benimdir...Senin oyunun sonuda bir yerlere kaldırdığın satranç tahsıyım ben...evet herşeyi ben gördüm...Hani üzerimden geçirdin ya fillerini atlarını...Vezirlerinin kahkahaları hala siyah ve beyaz topraklarımın üzerinde...Kaleler kurdun yokluğunun çoğrafyasına...Sen onu düşündün o seni düşündü...Düşünceleriniz hep acıydı benim için...Siz benim üzerimde kendi sevgi hesaplarınızın karşılığını tahsil etmeye çalıştınız...Yaptığınız savaşlar en çok beni acıttı...Şimdi bir yenilen varsa bilki bu ilişkide...bilki her oyunun sonunda koyun koyuna yatan sahlar , vezirler ,piyonlar değil sana sessiz bir sevda saklayan benimdir...Senin oyunun sonuda bir yerlere kaldırdığın satranç tahsıyım ben...
@piyon: olur mu hiç öyle şey. sen neler yaptığının, nelere neden olduğunun farkında değil misin :))
@kutup zencisi: bense susayım her zamanki gibi. hatta durayım sen yazasın...
@serzeniş meraklısı: akıl oyunları acımasızdır kime göre tabiki yüreğine öncelik verenlere göre. ama aşka gelince aşk akıl işi değildir diye düşünürüm ben akıl akıldan üstündür şeklinde oynamaya çalışanlara inat...
@noname.morosophe: aşk akıl işi değildir ki. o zaman kazanan tüm yaşadıklarımla sadece benim. oyunun gizli galibi...
@Yalnızlık Okulu: birde yaşananlar var değil mi. aşk var hani hesaplar uğruna yok edilip bitirilen, yara alan, aldıran aşk...
kazanan gerçekten yenenmidir maya?, yenilmekten korkuyor olmasın birileri yada yenmekten?
beenmayacım çok güzel bir benzetme olmuş ve sonunu çok iyi bağlamışsın... çalıkuşundan selamlar... :)
Çok güzel bir gönderme beenmaya, belki yazarken düşünmedin -ya da düşündün bilmiyorum- ama çok fazla ironi buldum, eline sağlık.
@efsa: yenilmekten yengi doğuran gerçek kazanandır bence :)) ya sence :))
@flame: biliyordum biliyordum :)) yine yeni ve yeniden hoşgeldin :))
@pRncfRn: benzer şeyleri düşündüğümüzü biliyorum :)) sevindim beğenmene sağolasın...
Akıl varsa Aşk kalkar gider,Aklın ateşi aşkın ateşinden korusun demirden kanatlarını.Çünkü eritir demiri bile aşkın görünür görünmez ateşi.Vezir, şah ve piyonlar aşkın içinde ne arasın? AŞK'tır binbir gece masalı...Aşktır beden atının, ışıktan hızlı kanatları.
Beenmaya'cım sen şahmat diyenin unut üfürüğünü. Sen; sana kanat üstüne penbe kanatlar takana doğru dosdoğru yürü.Sevgilerimle.
hayatı niye hep kazanılması gereken bi maç gibi algılıyoruz ki.yendin yenildin.öldün.bittin .bizi bu hale öss'ler mi getirdi
cnm bnm yenilendim ve yine geldim... çok tatlısın ya ne güzel karşıladın beni
keyifle okudum yine yazini
kendimce yorumum ise
her oyun biter sah icin de mat olan icinde..ve biten oyun her ikisi icin de aynidir...
kazanan ve kaybeden yoktur aslında bu oyunda..adı üstünde oyundur... hepsi aynı kutuya konur sonunda...
Satranç nasıl sonlanır bir kazanan bir de kaybeden olursa, aşktada bir taraf kazanırken bir taraf kaybeder..çünkü bir taraf terkedilen bir tarafta terkedendir..
genel olarak böyledir en azından ..
@sufi: ne denir ki doğru söze aynen öyle sevgili sufi aynen öyle :))
@rebelon: başkalarına karşı güçlü, mutlu olmanın öyle gözükmenin yolu akıl oyunlarından ve bu oyunlardan galip çıkmaktan geçiyor ne yazıkki...yani hayat bir oyun gibi ve sen herkese ve herşeye karşı kazanmak zorundasın devam edebilmek oyundışı kalmamak için sanırım herşeyin nedeni bu düşünce...
@flame: sana da böylesi yakışır be güzelim. hatta az bile :))
@biraz: bende öyle düşünüyorum herşeyin bir sonu vardır sonuçta. ve herkesin hem yengisi hem de yenilgisi...
@brajeshwari: ama oyun ya illaki birinin üstünlük sağlaması gerekmektedir. oysa her iki tarafta hem yenen hem de yenilendir...
@perim: görünen budur elbet. ya görünenin ötesi. kazananın kaybettikleri ve kaybedenin kazandıkları...
Şah ile mat arasında "rok" olursa tatlı olur, neden olmasın?
çınarlara
beşiktaştan dolmabahçeye doğru ne kadarda çoktu çocukları denizin
zamana kafa tutardı herbiri
düşlerinin son hamlesinde...
Merhaba canım, çok güzel olmuş yazın. şah ve mat. Ne kadar çok geçiyor hayatımızda bu aslında bu olay terimleri kullanmadan ve farkında oolmadan.
Akıl aşkı yeniyor
yalnızlık beni...
Bu sözler çok çok güzel olmuş
Yüreğine sağlık.
ne kaybetmenin ne kazanmanın önemi yoklu;bir kazanma ve kaybetme duyugusu olmaksızın oynarken oyunu, bir sonraki hamlenin niyetinde olmaksızın hesap kitap; bittiğinde birlikte kazanılan ve birlikte kaybedilen bir eşitlik halidir oyun...Beraber oynanmış, acısı tatlısı ortak oyuna saygılı , güzel ücraların en güzel raflarında saklanacak bir lezzettir;şahsız ve matsız...Bence tabi:))
Aşk tuhaf bir oyun. Satranç gibi ilerlenebilir, her bir hamle satranç gibi okunabilir ama satrançtan bence en büyük farkı; aşkta hamlesi ile kazanan biri kaybeden, kaybeden ise kazanan olabilir. Zaman herşeyi değiştiriyor. Zaman satrançta hile yapabiliyor.
Yazını çok beğendim. Çok etkileyici benzetmeler buluyorsun. Kısa ama çok etkili yazılar bunlar. Ellerin dert görmesin. :)
"akıl aşkı yeniyor
yalnızlık beni..." çok güzel bi tespit olmuş :))
@betty: :)) neden olmasın :))
@atesinsesi: susarım sadece haddimi bilerek. sağolun...
@muhabbet çiçeği: çiçeğim sağolasın.
@buraneros: bencede öyle de herkesce değil işte. sadece aşkı, sevgiyi, iyiliği değil tüm hayatı oyun haline getirenler de var ne yazıkki...
@Vladimir; ve hatta kazanan aynı zamanda kaybedenken kaybeden kazanandır görmesini bildikten sonra öyle değil mi...
benim seni okurken aldığım keyfin, lezzetin bir kısmını alabiliyorsan eğer ne mutlu bana. sağolasın arkadaşım. sevgiler selamlar...
@bekriya: öyle olmuyor mu genelde bu işi akla dökenlerin elinde...sağolasın...
satranç oyunu bu yüzden ilginçtir ya,adına şiirler yazılıp filmler çekilir hepside satrancı değil insanı anlatmaya çalışır... bak bi şiir daha geldi satranç ve insan üzerine
şunu düşünüyorum, gerçekten "her hamlede geçmişten bir parça daha siliniyor" mu..?
bunu başarabiliyor muyuz?
yoksa, en savunmasız anlarımızda yakalanıp tekrar başa mı dönüyoruz zaman zaman..
giden ne kadar kazançlı?
kalan hep mi kaybetmeye mahkum?
giden olmak mı lazım?
kalan olup durmak mı?
peki tamam, sustum.
@siminya: sahiden de öyledir siminim. özellikle akıl ve yüreğin karşılaşması üzerine :))
@muet: susma devam et. belki sora sora gerçek cevabı bulabiliriz. yada gerçekten ne istediğimizi. ama bildiğim birşey var ki o da gidenin sadece kazanan ve kalanın kaybeden olmadığı...
bu satranç değil savaş. ve savaşlarda kazanan yoktur. herkes kaybeder.
@efrasiyab: ve kaybettiklerinden yengi çıkarmasını bilenlerde kazanır aslında öyle değil mi...
"mat" dediğinde..kesilir nefesim, acıdan.
@Hayatın Ortasında: kesilmese keşke devam etse herşey kaldığı yerden keşke...
dikkat ettin mi?
o kendi kurallarına göre oynuyor.
sen satranç kurallarına göre.
@korhan: belki de tam tersi ama biz böyle yansıtıyoruz...
ben o derken oyun arkadaşından bahsetmiştim.
oyunun sahibini kastetmiyorum.
yoksa şöyle mi diyorsun;
herkes yanlış biliyor
kimsenin suçu değil bu
o'nun suçu değil bu
bu beniiim suçuuuum.
söylediklerin aleyhinde delil olarak kullanılabilir.
hem susma hakkına sahipsin
@korhan: susma hakkımı kullanmadım sadece evde int. bağlantım yok anca int. cafeden cevap yazabiliyorum gecikme nedenim budur :))
benim değil sadece herkesin bir parça suçu var bu işte birazcık parmağı var zaten :))
demek satranç tahtası.. yine insaflıymış kader;tavla kızma birader vs de olabilirdi...ama herbirinde kural varken,bahse söz konu oyunda tek kural vardır, o da aşkta karşındakini yenmeyeceksin...insan yenmek kazanmak üstünlük kurmak baskın gelmek hayatta kalmak için programlanmış.ister istemez bu böyle.ve yorumlara gönderilen her bir gülücük birer yarabandıymış :))
@beyazmavi: dediğin gibi beterin beteri var da aşkta kural, oyun olmasa keşke bıraksak geldiği gibi aksa gitse olmaz mı...olsa ya keşke...
kavramlar kelimelrde tam kendisi olmuyor, keliemler ayrı bir kavrama dönüşüyor...aşk var, aŞk var , aşKk var gibi...herşey yada çokşeyde olduğu gibi, akışında gider; oyun oynanması kural konulması gerekliyse o gerekliliğin sonucu kendini doğurur..başkası da bu kuralları oyunları sevmez,keşke kural oyun olmasa der...ikisi de bir, ikisi de duyguların uyandırdıklarının sonucu uyanan hisler,ümitler...
aşk şöyle olabilir mi, tümden kıran tümden yıkan tümden tüketen, tümden insanı alıp bir başına 'mal' gibi yapan...kader ve masumiyet filmlerindeki gibi...aşkta kan gözyaşı fırtına olmazsa dede ile nine olur o iki kişi;ki sorun değil ve keşke dedelerimiz zamanındaki sıkıntılar ile uğrasırken aşkımıza zamanı daha fazla ayırsak...
vs vs.
sen olsa ya de ve olsun; düş de olsa değere anlam katan kişidir...
@beyazmavi: hep denedin hep yenildin olsun gene dene gene yenil daha iyi yenil gibi...
kesinlikle öyle ,zeki demirkurbuz filmleri gibi...ama zaten hep deneyip hep yenilip yine deneyen kişi için yenilmek ile yenmek arasında fark yoktu...ve vicdanım ne kadar yenilse de düşse de bunlar da bir çıkış kalkış hayatın parçası, elbet bahar kokulu anlar,çocuk gülümseyişleri de gelir;insan yenilmekten de bıkar ve sırf eğlencesine hayatta mutlu da olabilir...aşk tanrıya,hayata,suya,yare,anaya babaya...
soru:yunus da yenilmişmidir veya biz yunus zamanında olsak bu kadar yenilirmiydik,sarı çiçeklere ana babasını sormak yürek ister ancak doğa daha kucaklayıcı o devirlerde
@beyazmavi: yenilmek de bir yengi aslında gerçekten bilindiğinde...
insan olmak düşmektir. kalkmaktır da demiş aslı erdoğan bir de o geldi aklıma...
düşe kalka, yene yenile, güle ağlaya yaşıyoruz.. buruk bir şekilde da bitiriyoruz tüm hikayelerimizi..
@7.oda: aynen öyle...
Yorum Gönder